Literatura

Derial

Chyba nie ma tu co tłumaczyć... Tak jak w temacie. Piszcie o książkach, które pokochaliście, znienawidziliście ,lub które wywołały w was inne uczucia.

Dla mnie taka książka to:
"Alchemik" - Paulo Coelho. Po przeczytaniu zacząłem się zastanawiać nad Własną Legendą. Poza tym książka ta bardzo pomogła zrozumieć mi pewne fakty. Polecam Smile

Jean

Ooo... dużo ich jest. Prawie każda książka (oczywiście nie wszystkie) wnosi w moje życie coś nowego, czegoś mnie uczy, skłania do przemyśleń. Jedne są dla mnie ważniejsze, drugie trochę mniej. Na jednym z pierwszych miejsc muszę wymienić "Małego Księcia", ktory jest skarbnicą złotych myśli. Bardzo polubiłam również "Juliusa z Księżycowej Doliny" Bo Carpelan. Sprawy, nad którymi zastanawiał się tytułowy bohater, dla mnie też stały się ważne. W mojej pamięci na zawsze pozostanie "Biały Bim Czarne Ucho". Ta książka bardzo mnie wzruszyła. Och! Chyba się rozpisałam... Smile

anne

"W ciemności" i inne książki Jany Frey. Niby cieniutkie, ale wzruszające. I "Weronika postanawia umrzeć" P. Coelho.

pink_lacoste

Pierwszą książką, która wywarła na mnie wrażenie był "Hamlet", od niego zaczęła się moja miłość do Shakespear'a. Później zapewne było kilka takich książek, np. "Mały książe", "Zbrodnia i kara", ale ostatnio bardzo silnie do mnie trafiła "Nieznośna lekkość bytu", przebiła wszystkie poprzednie. W ogóle Kundera bardzo silnie oddziałuje na czytelnika.

anne

U mnie "znajomość" z Billy'm Shakespearem też zaczęła się od "Hamleta".
Fantastyczna tragedia, o ile tragedia może być fantastyczna.

Derial

W dzisiejszej literaturze wszystko jest możliwe. Fantastyczny może być nawet dramat. Ufoludek A umiera na wskutek czego Marsjanin B popełnia samobóstwo, a jako,że jest egoistą nie pozostawia swojego nowoczesnego teleportera nuklearnego (?) w spadku swoim pra-prawnukom Wink

Linda

Moje podejście do świata na pewno zmieniły Opowieści z Narnii. Oczywiście pierwszy raz czytałam je w drugiej klasie podstawówki. Wiecie zawsze miałam problemy z nauczeniem się czytać. Szło mi to opornie. Jeszcze pamiętam jak mama czytała mi na głos Awanturę o Basię - lekturę, ja sama nie dałam jej rady przeczytać. Aż kolega pożyczył mi Lew, czarownica i stara szafa. Tak mi się spodobała, że nie mogłam się od nie oderwać. Od tego momentu polubiłam czytanie i teraz czytam naprawdę szybko. Sądzę, że bez tej książki nigdy nie polubiła bym czytania i boję się, że nawet moja edukacja była by zagrożona. Naprawdę do tego momentu nie miałam zbyt dobrych stopni (jak na drugą czy trzecią klasę).